Direct naar inhoud
Fietsersbond Westland

Column Fietsburgemeester – Ongemak dient de mens

Gepubliceerd op:

Ongemak dient de mens

“Waarom makkelijk doen, als het moeilijk kan?”, is het motto van de Van der Endes. Elektrisch fietsen? Geen haar op ons hoofd! Boodschappen laten bezorgen? Nee hoor, gewoon fietsen voor ons eten! Dan plakken we er gewoon nog een paar kilometertjes aan, als een stalletje langs de weg leeg is. Ongemak houdt ons in beweging.
 
Ook mijn vader (82) en moeder (78) fietsen nog gewoon ‘old school’ en blijven daar fit van. Ik heb het fietsen met de paplepel ingegoten gekregen. Ma fietste jarenlang in haar aerodynamische fietspakkie ’s morgens 100 kilometer, om er ’s middags nog 50 aan te plakken. Pa, voorheen vrachtwagenchauffeur, pakte vooral na zijn VUT het fietsen intensiever op. Het was voor beiden de ultieme uitlaatklep voor de zorgen om mijn zus, die door een verkeersongeluk invalide raakte. Zelfs mijn zus bleef fietsen, want ook voor mensen met een beperking zijn mooie oplossingen te vinden. En ook mijn twee broers wielrennen graag in hun vrije tijd.
 
Deze achtergrond is een voedingsbodem geweest van mijn fietsburgemeesterschap voor Fietsersbond Westland. Vanwege corona kwam de publieke kant van die functie helaas niet volledig uit de startblokken. Fietsevenementen die doorgang vonden met een officieel startschot, waren op een hand te tellen. Binnenkort draag ik na bijna twee jaar de fietsburgemeestersketting alweer over aan mijn opvolger.
 
Door corona was de start van Fietsersbond Westland moeilijker, maar hee… ongemak dient de mens, toch?
 
Marja van der Ende
Fietsburgemeester vanuit Fietsersbond Westland